LINGUA LATINA: DE CASIBUS

Declinatio nominis fit per mutationes, qui casus appellantur et sunt sex:
Nominativus, Vocativus, Accusativus, Genetivus, Dativus et Ablativus.
Nominativus indicat duo propositionis elementa, Subiectum et Attributum.
Vocativus indicat Complementum Vocationis.
Accusativus indicat Complementum Directum
Genetivus indicat Complementum Nominis
Dativus indicat Complementum Indirectum
Ablativus indicat Complementum Ablativum
Subiectum explet actionem verbo temporali significatam
Puella venit.
Attributum est adiectivus vel nomen quod refertur ad subiectum
Villa magna est.  Quintus  servus est. Serva pulcra femina est.
Complementum Vocationis speciem propositionis exclamativae constituit.
Quinte!. Venite, pueri!
Complementum Directum id est quod actio transit recta a verbo activo significata
Puer portam pulsat. Puella rosas videt.
Complementum Nominis sensum designat alterius nominis a quo praeceditur
Villa Sexti magna est. Quintus Antoniae et Sexti filius est.
Complementum Indirectum rem exprimit, vel personam, vel animal, cui aliquid datur vel eripitur.
Puer ancillae rosas dat.  Puella puero osculum dat.
Complementum Ablativum. Multa complementa in casum ablativum confluunt. Eiusmodi sunt complementa ablationis, separationis, originis, temporis, comitatus...
Saepe inducuntur praepositione
Servus in villa habitat.  Puella cum servo venit.  Dominus via Latina ambulat

Comentarios.-

# Esther Dice:
Noviembre 15th, 2007 @ 10:13 e

Faunooooo!!Otro blog en idioma que yo desconozco…necesito un traductor par poder leerlo!! jajajaj mira que los Faunos sois malignos ¬¬
Besos ^^
# Elena Dice:
Noviembre 18th, 2007 @ 0:57 e

Faune, mihi videtur utile et simplicissimum compendium grammaticae latinae. Ut opinor, omnes incipere debemus uti verbis latinis ad latinam linguam docendam. Propterea ego latine loqui coepi inter discipulos quos Culturam Classicam in tertio cursu instructionis necessariae edoceo. Grammaticam latinam eos non doceo, sed latine simplicissime adloquor. Omnes bene mea verba paulatim intellegunt et laetissimi sunt. Primo die tantum dixi: “Nomen mihi Helena est. Quod nomen tibi est?”. Cotidie et paulatim aliquid doceo. Mercurii die dixi: “Ego patrem et matrem habui. Meus pater et mea mater duos filios et unam filiam habuerunt. Filia sum ego. Patrem et matrem iunctos parentes nominamus. Ego duos fratres habeo, sed sorores non habeo. Frater meus est filius meae matris et mei patris. Si femina est, non est frater: est soror…” Omnes intellegebant et nomina nova studiose consignabant. Laeta sum. Latine docere potest. Vale!
# Elena Dice:
Noviembre 19th, 2007 @ 1:20 e

Unde excepisti nomen “complementum ablativum”. Legiturne in CGL? Sane nescio quomodo nominarent grammatici latini munus casus ablativi. Quia non semper complementa ablationis aut separationis aut originis exprimit. Hodie ablativum nominamus quoque casum qui comitatum exempli gratia exprimit. Hocne grammatici nominarunt “complementum ablativum”? Quod mihi rarum videtur, quodam die discipulis dixi “complementum circunstantiae” sed sane mihi protinus ad mentem evenit, numquam hoc legi. Responde mihi, quaeso. Vale