jueves, 31 de enero de 2008

LOQUERISNE LATINE? ARS LATINE COLLIGANDI MOVENTES PICTURAE

Titulus: ARS LATINE COLLIGANDI
Hic, Moventes Picturae de Scaena Prima.......... loquerisne latine?
Hoc perget......

Comentario.-
monigote Dice:
Enero 31st, 2008 @ 18:43 e

Por cierto he abierto el myspace este.

Date una vuelta!

www.myspace.com/monigotevalencia

DECLINATIO TERTIA. AUDITIO SEPTIMA ET IMAGO SECUNDA

Hic vir specie venusta recitat declinationem tertiam
Gratias tibi ago Bradford!



2 comentarios 1. Ana Dice: Enero 31st, 2008 @ 8:35 e Wow!!!!

2. Esther Dice: Enero 31st, 2008 @ 13:26 e Prefiero un video tuyo Salva ^^ (que Brad Pitt no es mi estilo)Pero este esta muy gracioso… Sigues con tus bellos posts… Besos…

miércoles, 30 de enero de 2008

DECLINATIO TERTIA.

Tertia declinatio nomina comprehendit trium generum, quorum genetivus singularis exit in terminationem –is: mercator, mercatoris/ ovis, ovis / mare, maris/ flumen, fluminis
Sunt in tertia declinatione duae classes nominum:
- nomina quae exhibent thema in consona. Sunt nomina imparisyllaba vel nomina imparibus syllabis, quae in nominativo et genetivo singulari eundem numerum syllabarum non habent, id est, quae una syllaba crescunt.
Pastor, pastoris / arbor, arboris/ flumen, fluminis
- nomina quorum thema in vocalem –i exit. Sunt nomina parisyllaba vel nomina paribus syllabis, quae una syllaba non crescunt. Nomina scilicet quorum nominativus singularis exhibet eundem numerum syllabarum ac genetivus singularis
Avis, avis/ vallis, vallis/ mare, maris
Hae sunt desinentiae
decli.jpg

Pecularia quaedam advertenda de desinentiis tertiae declinationis
1.- Nomina masculina vel feminina, quorum consona thematis exit in b, p, c, g, d, t, m accipiunt desinentiam sibilantem –s in nominativo et vocativo singulari
Commutant terminationem quando eorum thematis exitus exhibet consonam c, g, d, t
Vox (<voc-s) c,g + s = x
Mons (< mont-s) d, t + s = s Consonae d, t, ablatae sunt ante consonam sibilantem
Pes (<ped-s)=s
Non commutant terminationem themata exhibentia consonas b, p, m . Ideo:
Hiems ( < hiem-s)
Plebs (<pleb-s)
Princeps (<princep-s)
In nominibus quorum thema in consonam -n exit, haec consona expugnitur in nominativo et vocativo singulari cum vocalis o praecedit
homo, homin-is leo, leonis
Rhotacismus. Littera extrema –s thematis sibilantis transit in consonam liquidam -r quando inter vocales posita est
Os, oris
2.- In declinatione numeri singularis.
In numero singulari omnia prorsus nomina neutra pares habent casus nominativum, vocativum et accusativum
Praeterea in ablativo singulari nomina neutra parisyllaba exeunt in vocalem –i.
3. In declinatione numeri pluralis.
Eodem modo ac in numero singulari omnia ad unum nomina neutra exhibent eandem desinentiam in casibus nominativo, vocativo et accusativo plurali.
In his casibus neutra thematis in consona accipiunt desinentiam –a.
Nomina autem neutra parisyllaba exhibent terminationem –ia.
In genetivo numeri pluralis nomina imparisyllaba desinentiam -um exhibent, nomina parisyllaba autem terminationem –ium
Placet nunc considerare alia quaedam advertenda
a.- Nomina neutra imparisyllaba quorum nominativus singularis in –al, ar exit eodem modo ac nomina neutra parisyllaba declinantur: Haec nomina, ut animal, animalis / torcular, torcularis/ vectigal, vectigalis/ calcar, calcaris/ tribunal, tribunalis, accipiunt enim desientiam –i in ablativo singulari, exhibent terminationem –ia in nominativo, vocativo et accusativo plurali, et terminationem –ium in genetivo plurali
b.- Quaedam nomina paribus syllabis constantia vel parisyllaba desinentiam –um accipiunt in genetivo plurali
pater, patris patrum
mater, matris matrum
frater, fratris fratrum
canis, canis canum
c.- Nomina vero imparibus syllabis constantia, quae exhibent unam syllabam in nominativo singulari et duas consonas ante terminationem -is genetivi singularis , exeunt in - ium in genetivo plurali
mons, montis / cor, cordis
Et quaedam quoque nomina parisyllaba quae exhibent nominativum singularem cum una syllaba longa aut diphtongo.
mus, muris /lis, litis/ faux faucis
d.- Quaeda nomina quorum nominativus exit in –is accusativum singularem in –im faciunt: tussis, sitis, vis, puppis, turris > tussim, sitim, vim, puppim, turrim.
e.- De mutatione vocalium in nominativo et genetivo numeri singularis:
Vocalis brevis in syllaba extrema nominativi singularis sonum mutat quando posita est in syllaba media vel interiore genetivi singularis. Ita:
Prin-ceps, prin-ci-pis
Flumen, flu-mi-nis
Homo, ho-mi-nis
Declina in numero singulari et plurali nomina proposita
Homo, hominis / vox, vocis / pastor, pastoris / flumen, fluminis / mare, maris
Memora: Thema nominis educitur a genetivo singulari postquam ablata est desinentia ipsius genetivi. Ad hoc thema desinentias addere debes

domingo, 27 de enero de 2008

ODISEA 2008

Mañana a las 8,30 de la mañanita comienza el concurso.

fortuna.jpg

Aquí tenéis información detallada del desarrollo del certamen.
diosa_fortuna.jpg

miércoles, 23 de enero de 2008

LA FORTALEZA ROMANA DE DIAFENIS QASR AL-AZRAQ CASTILLOS DEL DESIERTO

Entre los llamados Castillos del Desierto sobresale por su factura en basalto negro la que fuera fortaleza romana del siglo III, la antigua Diafenis, y refugio de Lawrence de Arabia. Conocida, sin embargo, por Quasr Al Azraq, el castillo azul , por encontrarse junto a un oasis azul, el único en medio de un desierto de 12.000 km2.
Las inscripciones ayudan a datar su evolución. La inscripción más antigua menciona a los emperadores Diocleciano y Maximiliano (300 d.C.); una segunda inscripción registra la restauración del fuerte en la época del emperador Joviano (363 d.C.)
Destaca por su imponente puerta de piedra, inscripciones y restos de un pequeño templo que os presentamos AQUÍ , junto con otros importantes castillos utilizados durante el siglo VII y el VIII por los mercaderes beduinos y los damascenos para el reposo y el esparcimiento, y la práctica de la cetrería, la caza y las carreras de caballos


puertaromana.jpg

MADABA, MONTE NEBO, CASTILLO DE KARAK Y MAR MUERTO.

Antes de Petra, un pequeño descanso en Madaba, el Monte Nebo, el Castillo de Karak y el Mar Muerto

madaba.jpg

lunes, 21 de enero de 2008

VIAJE A TARRAGONA: INFORMACIÓN DE ÚLTIMA HORA

Os recuerdo que el miércoles salimos hacia el Camp d'Aprenentatge de Tarragona, como hemos venido haciendo en cursos anteriores, y que aquí, en un post del 25 de noviembre, tenéis amplia información.
No olvidéis llevar el saco de dormir, toalla, chanclas para ducha, ropa y calzado cómodos y material de escritorio (lápiz, goma, bolígrafo y el cuadernillo de la villa dels Munts)
Vamos acompañados de los Institutos de Almenara, Alcora, Burriana y Castellón, que nos estarán esperando en el trayecto hacia Tarraco. Así pues, se os ruega máxima puntualidad: hemos quedado a las 7, 45 en Avenida Primado Reig frente al Hotel Renasa.
Aquí tenéis información y buenas fotos del Museo Arqueológico sobre la Tarragona Romana.
La temperatura prevista para estos días:

teimpo1.jpg

Esta actividad está organizada por el grupo de Cultura Clásica de Sagunt, formado por profesores de clásicas de toda la Comunidad con un objetivo común: enriquecer la labor que se hace desde nuestras materias trabajando la Cultura Clásica más allá de las aulas. Este grupo no hubiera podido formarse sin un punto común de encuentro, que para nosotros fue la actividad que se organiza anualmente en Sagunt en torno a las representaciones teatrales.
Theatrum Saguntinum non delendum! 

sábado, 19 de enero de 2008

ALEA IACTA EST VEL IACTA ALEA EST


 agua.jpg

En una conocida cartelera de cine valenciana, de la que somos asiduos lectores, acabamos de leer en un artículo , titulado Alea jacta (sic) est (así también está inscrita la cera de una réplica de tabella cerata, que no se puede fotografiar, expuesta en un conocido Museo de nuestra ciudad):
“O lo que es lo mismo, la suerte está echada. Ya sé que Suetonio, cancerbero del archivo imperial atribuye la frase a un Julio César ansioso por cruzar el río Rubicón y entrar a saco en la Galia. La traducción literal del latín significa que el dado ha sido echado”

b3456.jpg

Pues bien, ni César se dirigía a la Galia, cuando se supone que dijo tal famosa frase, ni en el latín de Suetonio se utilizaba el signo "j " (la jota que fue introducido para el valor consonántico de la i latina por Petrus Ramus o Pierre de La Ramée, humanista francés del siglo XVI) , ni la traducción literal del latín es "el dado ha sido echado", ni es adecuado definir a Suetonio como cancerbero de un archivo imperial, en el sentido con que utilizamos este término: portero o guarda severo e incorruptible o de bruscos modales.

sil14-r001-07a.jpg
Efectivemente, fue, durante Trajano, superintendente de bibliotecas y archivos públicos ( de bibliothecis et a studiis), pero no del archivo imperial . Y si pudo escribir sobre la vida nuestro Divino es porque a Suetonio algún "cancerbero" le permitía el acceso al archivo imperial, en calidad de secretario ab epistulis de Adriano, o encargado de la correspondencia oficial del gobierno, por lo que podía conocer de primera mano la correspondencia de César y Augusto y sus testamentos.
Quid de alea iacta est vel iacta alea est?
La traducción literal de alea, nominativo singular de la primera declinación, es: juego de azar, especialmente de dados. Y también fortuna, riesgo, peligro, azar, probabilidad, pero nunca dado, que en latín se expresa generalmente con las palabras talus, tessera o cubus.
Así pues, podríamos traducir literalmente la locución latina alea iacta est “la suerte está echada”, y nunca el dado ha sido echado o se echó el dado.

romandiceplayers.jpg

Cum ergo sublatam tribunorum intercessionem ipsosque urbe cessisse nuntiatum esset, praemissis confestim clam cohortibus, ne qua suspicio moueretur, et spectaculo publico per dissimulationem interfuit et formam, qua ludum gladiatorium erat aedificaturus, considerauit et ex consuetudine conuiuio se frequenti dedit. dein post solis occasum mulis e proximo pistrino ad uehiculum iunctis occultissimum iter modico comitatu ingressus est; et cum luminibus extinctis decessisset uia, diu errabundus tandem ad lucem duce reperto per angustissimos tramites pedibus euasit. consecutusque cohortis ad Rubiconem flumen, qui prouinciae eius finis erat, paulum constitit, ac reputans quantum moliretur, conuersus ad proximos: 'etiam nunc,' inquit, 'regredi possumus; quod si ponticulum transierimus, omnia armis agenda erunt.'

Suetonius: Divus Iulius, 31

[32] Cunctanti ostentum tale factum est. quidam eximia magnitudine et forma in proximo sedens repente apparuit harundine canens; ad quem audiendum cum praeter pastores plurimi etiam ex stationibus milites concurrissent interque eos et aeneatores, rapta ab uno tuba prosiliuit ad flumen et ingenti spiritu classicum exorsus pertendit ad alteram ripam. tunc Caesar: 'eatur,' inquit, 'quo deorum ostenta et inimicorum iniquitas uocat. Iacta alea est, inquit
Suetonius Divus Iulius 32
Cuando supo que, rechazada la intercesión de los tribunos, éstos habían tenido que salir de Roma, hizo avanzar algunas cohortes secretamente para no despertar sospechas; y con objeto de disimular, presidió un espectáculo público, se ocupó del plano de una construcción para un circo de gladiadores, y se entregó como de costumbre a los regocijos del festín. Pero en cuanto se ocultó el sol hizo enganchar a su carro los mulos de una tahona inmediata, y con corto acompañamiento, tomó ocultos caminos: consumidas las antorchas, se extravió y vagó por mucho tiempo al azar, hasta que al amanecer, habiendo encontrado un guía, siguió a pie estrechos senderos hasta el Rubicón, que era el límite de su provincia, donde le esperaban sus cohortes; se detuvo breves momentos, y reflexionando en las consecuencias de su empresa, dijo, dirigiéndose a los más inmediatos: Todavía podemos retroceder, pero si cruzamos ese pequeño puente, todo habrán de decidirlo las armas.
Mientras vacilaba, lo decidió un prodigio. Un hombre de estatura y hermosura extraordinarias apareció de pronto sentado, a corta distancia, tocando la flauta: además de los pastores, soldados de los puestos inmediatos, y entre ellos trompetas, acudieron a escucharle, y arrebatando a uno la trompeta, se encaminó hacia el río, y arrancando enérgicos sonidos de aquel instrumento, llegó a la otra orilla. Entonces, dijo César: Marchemos a donde nos llaman los signos de los dioses y la iniquidad de los enemigos. La suerte está echada.

Los textos griegos que hacen referencia al hecho utilizan el término kúbos, dado, que no significa exactamente lo mismo que alea en latín , y se recurre al imperativo que explicaría la traducción literal de algunos para la expresión latina alea iacta est: el dado ha sido echado
En la expresión ἀνερρίφθω κύβος. Kybos es nominativo singular y anerriphtho es el imperativo perfecto tercera persona del singular voz media del verbo anarripto ,que literalmente se podría traducir: deje ser echado o lanzado. Por lo que la traducción literal podría ser: deje el dado ser lanzado.

plutarch.gif

πολλὰ δὲ καὶ τῶν φίλων τοῖς παροῦσιν, ὧν ἦν καὶ Πολλίων Ἀσίνιος, συνδιηπόρησεν, ἀναλογιζόμενος ἡλίκων κακῶν ἄρξει πᾶσιν ἀνθρώποις ἡ διάβασις, ὅσον τε λόγον αὐτῆς τοῖς αὖθις ἀπολείψουσι. [8] τέλος δὲ μετὰ θυμοῦ τινος ὥσπερ ἀφεὶς ἑαυτὸν ἐκ τοῦ λογισμοῦ πρὸς τὸ μέλλον, καὶ τοῦτο δὴ τὸ κοινὸν τοῖς εἰς τύχας ἐμβαίνουσιν ἀπόρους καὶ τόλμας προοίμιον ὑπειπὼν „ἀνερρίφθω κύβος,“ [anerriphtho kybos] ὥρμησε πρὸς τὴν διάβασιν“


Plutarco, Vida de Caesar, 32.
Se mostró asimismo muy perplejo a los amigos que se hallaban presentes, de cuyo número era Asinio Polión, calculando con ellos los grandes males de que iba a ser, principio el paso de aquel río y cuánta había de ser la memoria él quedara a los que después vendrían. Por fin, con algo de cólera, como si dejándose de discursos se abandonara a lo futuro, y pronunciando aquella expresión común, propia de los que corren suertes dudosas y aventuradas, Tirado está ya el dado, se dispuso a cruzar.
También en Apiano:
καὶ πρὸς τοὺς παρόντας εἶπεν ἀνενεγκών: "ἡ μὲν ἐπίσχεσις, ὦ φίλοι, τῆσδε τῆς διαβάσεως ἐμοὶ κακῶν ἄρξει, ἡ δὲ διάβασις πᾶσιν ἀνθρώποις." καὶ εἰπὼν οἷά τις ἔνθους ἐπέρα σὺν ὁρμῇ, τὸ κοινὸν τόδε ἐπειπών: "ὁ κύβος ἀνερρίφθω." [ho kybos anerriphtho]“


Apiano: Las Guerras Civiles , II, 35
Ateneo de Naucratis incluye esta expresión en el Arrephoros de Menandro, hablando del matrimonio :
„Α. […] οὐ γαμεῖς, ἂν νοῦν ἔχῃς, τοῦτον καταλείπων τὸν βίον. Γεγάμηκα γὰρ καὐτος · διὰ τοῦτό σοι παραινῶ μὴ γαμεῖν.
Β. Δεδογμένον τὸ πρᾶγμ' · ἀνερρίφθω κύβος [anerriphtho kybos].“
Atheneus de Naucratis, Arrephoros, Deipnosophistai XIII, 8
Algunos, siguiendo a Plutarco, opinan que César dijo su famosa frase en griego, tomándola de Menandro, uno de sus dramaturgos favoritos.
λληνιστ πρς τος παρόντας κβοήσας, "νερρίφθω κύβος," [anerriphtho kybos] διεβίβαζε τν στρατόν.“
Plutarco La vida de Pompeyo Capítulo LX
Con voz ruidosa en la lengua griega hablando a los presentes el dado está echado y condujo a su ejército más allá.
33010441caesar-crossing-the-rubicon-posters.jpg
Estos textos en griego explicarían la traducción de Plutarco en latín por parte de Xylander, Wilhelm, (1532-1576), que recurre al imperativo :

[7] […] multa etiam cum amicis, inter quos fuit Asinius Pollio, commentatus, quantorum malorum omnibus hominibus istius fluvii transitus esset praebiturus initium, et quae de eo iudicia posteritatis futura essent. [8] Tandem animi fervore quodam, veluti eventui se valere iussis rationibus committens, ac praefatus id, quod solent qui dubiae se fortunae et incertis periculis credunt: Iacta esto alea, transiit amnem
Plutarco Vida de César, 32, 7f; Guillermo Xilandro (1567)
Bien, supongamos que nuestro Cayo Julio César ya ha dicho su frase en latín o en griego,
Quid de Gallia?

rubicon1.jpg

Sencillamente que se dirigió hacia Roma y no hacia las Galias, que es de donde venía. Además no fue un avance a saco pues César no lo tenía, en principio, tan claro.

El río Rubicón, antiguo río del centro de Italia, que desembocaba en el mar Adriático, a poca distancia del norte de Ariminum (actual Rímini) se corresponde seguramente al actual río Rubicón, que nace cerca de San Marino. Su importancia se debe a que se consideraba la frontera septentrional entre Italia y la provincia romana de la Galia Cisalpina.
En el 10 de enero del 49 a.C., Julio César realizó su famoso paso del río Rubicón después que el Senado romano le prohibiera entrar en Italia con su ejército. Esta acción inició una guerra civil entre sus fuerzas y las de Pompeyo Magno.
La frase pasar el Rubicón significa aún hoy dar un paso decisivo para emprender una acción arriesgada.
Confiemos en la benevolencia de Titivillus, pues bien sabe él que ERRARE HUMANUM EST.





jueves, 17 de enero de 2008

THEATRUM SAGUNTINUM NON DELENDUM

THEATRUM SAGUNTINUM
 NON DELENDUM


sagunto.jpg


THEATRUM SAGUNTINUM
 NON DELENDUM

3 comentarios

   1. Luis Dice:
      Enero 17th, 2008 @ 17:35 e

      ¡Por supuesto, Salva!
      El “remedio” seguro que sería peor que la enfermedad.
      No estamos para perder escenarios…
      Saludos.
   2. Ramiro Dice:
      Enero 17th, 2008 @ 18:35 e

      Hola! acabo de enviar esta noticia al Menéame (http://elcinturondehipolita.com/2008/01/17/theatrum-saguntinum-non-delendum/), lo que seguro hará que mucha gente se interese por el tema. ¿por qué no habilitais un formulario tipo encuesta para preguntar a la gente qué cree que hay que hacer? En majikwidget.com teneis uno…
   3. Javier Dice:
      Enero 17th, 2008 @ 22:09 e

      http://www.cadenaser.com/articulo/espana/juez/levanta/suspension/obras/aeropuerto/Castellon/dano/irreversible/csrcsrpor/20061113csrcsrnac_7/Tes/

      Las comparaciones son odiosas…

miércoles, 16 de enero de 2008

VIAJE A TARRAGONA IES FRANCESC FERRER I GUÀRDIA VALENCIA 2008

Os recordamos que aquí tenéis la información sobre el Camp de Aprenentatge
Compartimos estancia con los Institutos de Burriana, l´Alcora, Almenara y Politècnic de Castelló.
Somos 42 alumnos, 4 profesoras y 1 profesor.
Debéis estar el miércoles 23 a las 7,45 de la mañana frente al Hotel Renasa en la Avenida de Primado Reig. Se os ruega máxima puntualidad
Sed buenos y buenas.

martes, 15 de enero de 2008

sábado, 12 de enero de 2008

CINE Y MUNDO CLÁSICO

 Fernando Lillo, cuya erudición y capacidad de trabajo es bien conocida por todos los que nos dedicamos a estos menesteres de la Cultura Clásica, inaugura nueva página sobre unos temas, Cine y Mundo Clásico , en los que es gran experto.
Hipólita, amante incondicional de todo lo que tenga que ver con el Cine, da la bienvenida a esta nueva página y la incluye en los enlaces de Recursos de su Cinturón.
Comentario.-
Fernando Lillo Dice:
Enero 14th, 2008 @ 13:14 e

Gracias Hipólita. Tus trabajos sobre Cine pronto serán citados en el blog cineymundoclasico.blogspot.com

jueves, 10 de enero de 2008

ADIECTIVA PRIMAE CLASSIS


Adiectivum ( ad, iacere) pars sermonis est quae ad nomen generaliter refertur.
In lingua latina distinguimus duas classes adiectivorum :
- Adiectiva primae classis. Declinantur cum declinationibus secunda et prima
- Adiectiva secundae classis. Declinantur cum declinatione tertia.

Placet nobis nunc exponere adiectiva primae classis.
In lexicis, quae ad linguam latinam pertinent, adiectiva primae classis deducuntur e formis nominativi singularis masculini, feminini et neutri.
Itaque in enuntiatione adiectivorum primae classis indicantur tres formae.
Bonus, a , um/ longus, a, um/ probus, a, um/ magnus, a, um/ novus, a, um/Antiquus, a, um/ pulcher, pulchra, pulcrum/ paucus, a, um/ formosus, a, um /Foedus, a, um
Ut apparet enuntiatione, ex numero singulari, genera masculinum et neutrum sequuntur declinationem secundam; genus femininum autem primam declinationem imitatur
SINGULARIS
Masculinum
Femininum
Neutrum
Nominativus
bonus
bona
bonum
Vocativus
bone
bona
bonum
Accusativus
bonum
bonam
bonum
Genetivus
boni
bonae
boni
Dativus
bono
bonae
bono
Ablativus
bono
bona
bono
PLURALIS
Masculinum
Femininum
Neutrum
Nominativus
boni
bonae
bona
Vocativus
boni
bonae
bona
Accusativus
bonos
bonas
bona
Genetivus
bonorum
bonarum
bonorum
Dativus
bonis
bonis
bonis
Ablativus
bonis
bonis
bonis
SINGULARIS
Masculinum
Femininum
Neutrum
Nominativus
miser
misera
miserum
Vocativus
miser
misera
miserum
Accusativus
miserum
miseram
miserum
Genetivus
miseri
miserae
miseri
Dativus
misero
miserae
misero
Ablativus
misero
misera
misero
PLURALIS
Masculinum
Femininum
Neutrum
Nominativus
miseri
miserae
misera
Vocativus
miseri
miserae
misera
Accusativus
miseros
miseras
misera
Genetivus
miserorum
miserarum
miserorum
Dativus
miseris
miseris
miseris
Ablativus
miseris
miseris
miseris
SINGULARIS
Masculinum
Femininum
Neutrum
Nominativus
pulcher
pulchra
pulchrum
Vocativus
pulcher
pulchra
pulchrum
Accusativus
pulchrum
pulchram
pulchrum
Genetivus
pulchri
pulchrae
pulchri
Dativus
pulchro
pulchrae
pulchro
Ablativus
pulchro
pulchra
pulchro
PLURALIS
Masculinum
Femininum
Neutrum
Nominativus
pulchri
Pulchri
Pulchra
Vocativus
pulchri
Pulchri
Pulchra
Accusativus
pulchros
Pulchros
Pulchra
Genetivus
pulchrorum
Pulchrorum
Pulchrorum
Dativus
pulchris
Pulchris
Pulchris
Ablativus
pulchris
pulchris
pulchris

Adiectivum sequitur idem genus, numerum et casum nominis cui additur. Est masculinum, si nomen est masculinum; si nomen est femininum, femininum est; neutrum est si nomen neutrum.
Exempla.- Bona femina, magnum oppidum. servus probus
Adverte.-
- Adiectivum non semper eodem modo declinatur ac nomen cui refertur.
Bonus nauta, probus poeta, alta arbor
- Adiectiva possunt adhiberi vice nominis, id est, sine eis. Tum sunt pro nomine substantivo, id est, adiectivum loco substantivi accipimus.
Adiectivum nomini relatum:Boni pueri praemia saepe obtinent
Adiectivum acceptum loco substantivi : Boni  praemia saepe obtinent
Declina haec adiectiva in numero singulari et plurali:
paucus, a, um / magnus, a, um / multus, a, um

lunes, 7 de enero de 2008

LINGUA LATINA VERBORUM TEMPORALIUM CONIUGATIONES AUDITIO QUINTA

Hodie auditionem quintam de verbis temporalibus audire potestis

                                                      

martes, 1 de enero de 2008

SCRIPTA ANTIQUA

Año nuevo, página nueva.


  1. Ana Dice:
    ¡Feliz 2008! Enhorabuena por los nuevos proyectos, estaremos atentos a las novedades.
  2. Salva Dice:
    También te deseo un feliz año. Ahora disfruta de tus merecidas vacaciones. Ya hablaremos sobre la nueva página
  3. Luis Dice:
    Salva, estupenda idea: ¡hay que especializarse!
    Que tengas un buen y feliz 2008.
    Luis.
  4. Esther Dice:
    Feliz año Fauno!!! Espero que este año no te olvides de Rosa y yo… que nosotras no nos podremos olvidar nunca de ti (sera bueno o malo?? ^^)
    Un beso ^^
    PD:Sigue con mas proyectos para esta magnifica pagina…